اشخاص مشمول قانون پایانه های فروشگاهی

پیش از آنکه اشخاص مشمول قانون پایانه های فروشگاهی را تعریف کنیم، لازم است مقدمه کوتاهی را درباره روند تاریخی و چرایی تصویب این قانون برای مخاطبان گرامی توضیح دهیم.

قانون پایانه‌های فروشگاهی

تجربه به دست آمده از اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده و فناوری‌های نوین که زمینه یکپارچه سازی سامانه‌ها و داده‌های مرتبط با فعالیت‌های اقتصادی بانکی و پولی اشخاص را فراهم می‌کرد سبب شد که سازمان امور مالیاتی هر تراکنش پولی را یک داد و ستد قلمداد کند که از سویی هزینه و از سوی دیگر درآمد است. در نتیجه سازمان امور مالیاتی از دو سمت این داد و ستد مالیاتی اخد می‌نماید، سمتی که هزینه کرده مالیات ارزش افزوده و سمتی که درآمدی داشته مالیات بر درآمد.

استقرار بانکداری الکترونیک و گسترش شبکه پرداخت الکترونیکی در کشور ده ها هزار دستگاه کارتخوان را وارد کسب و کارهای ایرانی نمود. پایانه های فروشگاهی و دستگاه های کارتخوان از یک سو سادگی و سرعت برای پرداخت را برای کسب و کارهای ایرانی به ارمغان آوردند و از سوی دیگر زمینه پایش مالیاتی و دسترسی سازمان امور مالیاتی به درآمدها و هزینه های کسب و کارها را فراهم کرده اند. اکنون سازمان امور مالیاتی با برخورداری از سامانه مودیان و با دسترسی به پایگاه‌های داده توانایی بسیار زیادی برای شناسایی مودیان مالیاتی، مآخذ مالیاتی و میزان مالیات متعلقه دارد.

به همین جهت بود که قانونگذار ایران در مهرماه سال ۱۳۹۸ با تصویب قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مودیان و سپس در سال ۱۴۰۲ ا تصویب قانون تسهیل تکالیف مودیان جهت اجرای قانون پایانه‌های فروشگاهی یک نظام قانونی، اجرایی، مالیاتی و بانکی نسبتا جامعی را درباره مطالبه مالیات از داد و ستدهای در ایران سازماندهی و تصویب نمود.

چه کسانی باید بنابر قانون پایانه های فروشگاهی مالیات بپردازند؟

ساویران در یک سلسلسه نوشتار به شرح و تحلیل قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مودیان می پردازد و در اولین بخش این سلسله، بند «ج» ماده اول این قانون که اشخاص مشمول این مالیات را تعریف کرده بررسی می‌کند تا دقیقا برای مخاطبان این نوشتار مشخص گردد که چه اشخاصی اساسا مشمول این قانون می‌باشند.

فهرست اشخاص مشمول قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مودیان به این شرح است:

۱. همه صاحبان مشاغل صنفی

منظور از مشاغل صنفی کسب و کارهایی است که دارای اتحادیه صنفی می‌باشند.

۲. همه صاحبان مشاغل غیر صنفی

منظور از مشاغل غیر صنفی کسب و کارهایی هستند که اتحادیه صنفی مشخصی ندارند.

۳. همه شرکت‌های موضوع قانون تجارت

۴. همه اشخاص حقوقی که با هدف کسب سود تاسیس شده اند و در ایران یا خارج از ایران از محل فعالیت‌های انتفاعی درآمد کسب می‌کنند.

۵. همه اشخاص حقوقی غیر تجاری ایرانی که با هدف کسب سود تاسیس نشده‌اند اما از محل فعالیت انتفاعی درآمد کسب کنند.

همانند فعالیت موسسات قرض الحسنه یا موسسات خیریه که جنبه انتفاعی و درآمدی داشته باشند، و در این قسمت مشمول مالیات می شوند.

مالیات سرمایه گذاری در ایران بر اساس قانون پایانه های فروشگاهی

۶. همه شرکتها و موسسات خارجی که از محل فعالیت مستقیم در ایران یا از محل بهره برداری سرمایه در ایران درآمد به دست می آورند.

منظور از شرکتی که فعالیت مستقیم ندارد ولی از محل بهره برداری سرمایه در ایران درآمد دارد، اشخاص حقوقی غیر ایرانی است که پس از تامین مالی یک پروژه در ایران از محل سود حاصل از پروژه درآمدی کسب نمایند.

به طور مثال اگر آورده شخص حقوقی غیر ایرانی، دانش فنی یا اعطای امتیاز (واگذاری امتیاز تولید خودرو یا یک محصول مشخص در ایران) یا مشاوره یا طراحی مهندسی یا ماشین آلات یا آموزش یا نظارت یا هر آورده غیر نقدی از این قبیل باشد، مشمول مالیات بر درآمد فعالیت مستقیم اقتصادی می‌شوند.

۷. شرکت‌های تعاونی و اتحادیه‌های تعاونی متعارف و شرکت‌های تعاونی سهامی عام

۸. موسسات و شرکت‌های کشتیرانی و هواپیمایی خارجی که به حمل و نقل مسافر و بار در ایران بپردازند

۹. موسسات و شرکت‌های کشتیرانی و هواپیمایی ایرانی که به حمل و نقل مسافر و بار در خارج از ایران بپردازند

۱۰. شرکتهای جدیدی که با ادغام چند شرکت دیگر تاسیس می شوند

۱۱. شرکت‌های موجودی که یک یا چند شرکت دیگر در آنها ادغام می‌شوند

۱۲. شرکتهای بیمه ایرانی

۱۳. شرکتهای بیمه خارجی که با قبول بیمه اتکایی از شرکتهای بیمه ایرانی درآمد به دست می آورند با رعایت تبصره ۵ ماده ۱۰۹ قانون مالیات‌های مستقیم

۱۴. شرکت‌های پیمانکاری خارجی با رعایت شرایط تبصره ۲ ماده ۱۰۷ قانون مالیات‌های مستقیم

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *