در راستای تنظیم بازار املاک و کاهش تمرکز ثروت، دولت‌ها از ابزارهای مختلف اقتصادی استفاده می‌کنند. یکی از این ابزارها، وضع مالیات بر املاک گران قیمت است که در سال‌های اخیر در کشورهای مختلف به‌منظور ایجاد عدالت مالیاتی و جلوگیری از احتکار املاک اعمال شده است.

در ایران، بر اساس بند «ح» تبصره ۱ قانون بودجه کشور، برای املاک گران قیمت مالیات ویژه‌ای وضع شده است. این قانون علاوه بر تأمین منابع مالی جدید برای دولت، می‌تواند به متعادل‌سازی بازار املاک و جلوگیری از افزایش قیمت‌ها کمک کند.

مالیات بر املاک گران قیمت طبق بند «ح» تبصره ۱ قانون بودجه کشور:

بند «ح» تبصره ۱ قانون بودجه کشور، در کنار دیگر موارد مالیاتی قانون بودجه کشور سال ۱۴۰۴، به‌طور خاص به املاک و زمین های گران قیمت مالیات تعلق می‌دهد. این مالیات در دو بخش مختلف برای انواع مختلف املاک اعمال می‌شود.

طبق این قانون:

۱. زمین‌های دارای کاربری مسکونی که ارزش معاملاتی روز آن‌ها بیش از ۳۰۰ میلیارد ریال باشد. این زمین‌ها مشمول مالیات بر املاک گران قیمت به میزان ۲ در هزار می‌شوند. هدف از اعمال این مالیات بر زمین‌های گران‌قیمت با کاربری مسکونی، کاهش انباشت زمین‌های بدون استفاده و جلوگیری از افزایش قیمت‌های مسکن است.

۲. زمین‌های فاقد اعیانی و ساختمان با کاربری اداری و تجاری، و همچنین واحدهای مسکونی که ارزش معاملاتی روز آن‌ها بیش از ۵۰۰ میلیارد ریال باشد. این املاک و زمین ها نیز به میزان ۲ در هزار از ارزش روز خود مشمول مالیات بر املاک گران قیمت می‌شوند. این نوع مالیات برای جلوگیری از احتکار املاک تجاری و مسکونی با ارزش بالا در نظر گرفته شده است تا دولت بتواند منابع مالی بیشتری از این گروه به دست آورد و همچنین از افزایش قیمت‌های غیرمنطقی در این بخش‌ها جلوگیری کند.

یزان مالیات و تأثیرات آن بر بازار املاک:

مالیات بر املاک گران‌قیمت طبق بند «ح» تبصره ۱ قانون بودجه کشور، به میزان ۲ در هزار از ارزش معاملاتی روز املاک و زمین‌ها محاسبه می‌شود. این نرخ به‌طور خاص برای املاکی با ارزش بالا در نظر گرفته شده است. اعمال چنین مالیاتی می‌تواند منجر به تسهیل در توزیع منابع در بازار املاک و جلوگیری از احتکار و دست‌درازی به زمین‌ها و املاک گران‌قیمت شود.

این مالیات علاوه بر تأمین منابع مالی برای دولت، می‌تواند در متعادل‌سازی قیمت‌ها و کاهش تقاضای غیرواقعی در بازار املاک موثر باشد. در نتیجه، بازار املاک به سمت رقابت بیشتر و ایجاد فرصت‌های جدید برای افراد با توان مالی محدودتر هدایت خواهد شد.

شرایط تعلق مالیات به مالکین املاک:

مهم است که توجه داشته باشیم، طبق این قانون، مالیات بر املاک گران قیمت تنها به افرادی تعلق می‌گیرد که در ابتدای سال ۱۴۰۴ مالک این املاک بوده‌اند. این شرط، در واقع به‌منظور جلوگیری از سوءاستفاده‌های احتمالی و پیش‌بینی شرایط مالیاتی برای مالکان فعلی املاک در نظر گرفته شده است.

یکی از ابزارهای مهم دولت‌ها برای افزایش شفافیت مالی و تنظیم منابع مالی کشور، اعمال سیاست‌های تشویقی مالیاتی است. این سیاست‌ها می‌توانند انگیزه‌هایی برای افراد و شرکت‌ها به منظور رعایت قوانین مالیاتی و ارائه به موقع اظهارنامه‌ها ایجاد کنند.

در همین راستا، ماده ۱۰۱ قانون مالیات‌های مستقیم به موضوع معافیت مالیات بر درآمد مشاغل برای اشخاصی که اظهارنامه‌های مالیاتی موضوع این فصل را به موقع ارائه دهند، اشاره دارد.

این قانون، به‌ویژه در سال‌های اخیر، به یکی از ابزارهای مهم برای افزایش کارایی سیستم مالیاتی و تقویت منابع مالی دولت تبدیل شده است.

معافیت مالیاتی ماده ۱۰۱ قانون مالیاتهای مستقیم در سال ۱۴۰۴

ماده ۱۰۱ قانون مالیات‌های مستقیم:

«درآمد سالانه مشمول مالیات مؤدیان موضوع این فصل که اظهارنامه مالیاتی خود را طبق مقررات این فصل در موعد مقرر تسلیم کرده‌اند تا میزان معافیت موضوع ماده (۸۴) این قانون از پرداخت مالیات معاف و مازاد آن به نرخ‌های مذکور در ماده (۱۳۱) این قانون مشمول مالیات خواهد بود.

شرط تسلیم اظهارنامه برای استفاده از معافیت فوق نسبت به عملکرد سال ۱۳۸۲ به بعد جاری است.»

این ماده به‌طور خاص برای اشخاصی که اظهارنامه‌های مالیاتی درآمد مشاغل خود را در مهلت‌ قانونی ارائه می‌دهند، مشوق‌هایی در نظر گرفته است. این مشوق، به صورت معافیت از پرداخت مالیات بر درآمد مشاغل سالانه، تا سقفی است که قانون بودجه کشور هر سال تعیین می‌کند.

هدف این ماده، ترغیب افراد و بنگاه‌ها به انجام به‌موقع تکالیف مالیاتی خود و جلوگیری از دیرکرد در ارائه اظهارنامه‌ها است. این قانون به‌ویژه در زمان‌هایی که نیاز به تسهیل فرآیندهای اداری و مالیاتی وجود دارد، به کمک سیستم مالیاتی می‌آید.

همچنین باعث می‌شود تا افراد از جریمه‌های احتمالی مربوط به تأخیر در ارائه اظهارنامه‌ها جلوگیری کنند.

سقف معافیت مالیاتی مالیات مشاغل در سال ۱۴۰۴

بر اساس ماده ۱۰۱ قانون مالیاتهای مستقیم، سقف معافیت مالیاتی برای هر سال در قانون بودجه کشور مشخص می‌شود.

برای سال ۱۴۰۴، طبق قانون بودجه، سقف معافیت برای مالیات بر درآمد مشاغل سالانه به میزان ۲۰۰ میلیون تومان تعیین شده است.

بدین معنی که اشخاصی که اظهارنامه‌های مالیاتی مالیات بر درآمد مشاغل خود را در موعد مقرر ارائه دهند، می‌توانند تا مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان از پرداخت مالیات معاف شوند.

این سقف معافیت، نه تنها انگیزه ای برای ارایه اظهارنامه مربوطه در مهلت مقرر است، که حتی می تواند از جریمه ها و پرداخت مبالغ اضافه بر اصل مالیات توسط مودی نیز جلوگیری نماید.

معافیت مالیاتی در گرو ارایه اظهارنامه مالیاتی

این نوع معافیت مالیاتی می‌تواند تأثیر زیادی بر تقویت رفتار مالیاتی شفاف و به موقع داشته باشد. اشخاص حقیقی و حقوقی با توجه به این معافیت، انگیزه بیشتری برای ارائه اظهارنامه‌های خود در زمان مقرر خواهند داشت و از این طریق به فرآیند جمع‌آوری مالیات را به‌طور مؤثرتر کمک می نماید.

این مشوق مالیاتی به‌ویژه برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط که ممکن است منابع مالی کافی برای پرداخت مالیات‌های بالاتر نداشته باشند، فرصتی برای کاهش بار مالیاتی فراهم می‌کند و از آن‌ها در برابر فشار مالیاتی محافظت می‌کند.

معافیت مالیاتی درآمد مشاغل

با این حال، باید توجه داشت که معافیت مالیاتی نسبت به درآمد مشاغل اشخاصی که اظهارنامه خود را در مهلت مقرر ارایه نمایند، در سال ۱۴۰۴ محدود به سقف ۲۰۰ میلیون تومان است.

در صورتی که درآمد مشاغل اشخاص از این میزان بیشتر باشد، مازاد بر این مبلغ مشمول مالیات‌های مربوطه خواهد شد.

به عبارت دیگر، اگر درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی بیشتر از ۲۰۰ میلیون تومان باشد، برای آن بخشی از درآمد که از این مبلغ فراتر می‌رود، باید مالیات مطابق با نرخ‌های تعیین‌شده در قوانین مالیاتی پرداخت شود.

مالیات کسب و کارهای اینترنتی ۱۴۰۲

 

همانطور که در نوشتار مقررات مالیاتی بودجه سال ۱۴۰۲ کشور نیز اشاره کوتاهی داشتیم، بنابر قانون بودجه ۱۴۰۲، کسب و کارهای اینترنتی که از پلتفرمها یا سکوهای آنلاین داخلی استفاده نمایند، مشمول نرخ صفر مالیاتی خواهند شد.
در این نوشتار به توضیح مطلب فوق می‌پردازیم.

نرخ صفر مالیاتی چیست؟

مالیات فروشگاه های اینترنتی

معافیت مالیاتی کسب و کارهای اینترنتی

نرخ صفر مالیاتی به معنای بخشودگی کامل و موقتی از پرداخت هرگونه مالیات بر درآمد بر یک شغل یا فعالیت مشخص است. درواقع دولت با در نظر گرفتن نرخ صفر مالیاتی برای برخی از مودیان و یا کسب و کارها می‌خواهد که فعالیتها و مشاغل مشخصی در محدوده بخشودگی مالیاتی قرار بگیرند تا بدین وسیله آن فعالیتها و آن مشاغل مورد حمایت دولت واقع شوند.
البته شایان ذکر است که نرخ صفر مالیاتی معمولا مدت‌دار است، یعنی به طور مثال برای ۳ سال اول فعالیت مودی در نظر گرفته می‌شود و وی پس از گذشت این مدت، مشمول پرداخت مالیات بر درآمد مطابق و متناسب با فعالیت تجاری خود خواهد بود.

تفاوت نرخ صفر مالیاتی با معافیت مالیاتی

 

تفاوت معافیت مالیاتی با نرخ صفر مالیاتی در این است که در معافیت مالیاتی، افرادی که شرایط خاصی را دارند، مانند افراد با درآمد کمتر از حد معین، یا افرادی که به کسب و کارهای خاصی مشغول‌اند، مانند هنرمندان، از پرداخت بخشی از مالیات یا کل آن معاف می‌شوند. اما در نرخ صفر مالیاتی، اشخاص معاف از مالیات نیستند، صرفا تا مدتی مالیاتی از درآمدی که کسب می‌کنند دریافت نمی‌شود.

تعیین نرخ صفر مالیاتی

 

دولت‌ها معمولاً از برخی مشوق‌های مالیاتی مانند تعیین نرخ صفر مالیاتی استفاده می‌کنند تا افراد را به انجام بعضی امور تشویق کنند. به عنوان مثال، دولت ممکن است نرخ صفر مالیاتی را برای بخشی از درآمدها در نواحی توسعه‌یافته تعیین کند، تا کسب و کارها و سرمایه‌گذاران را به این مناطق جذب کند. این اقدام می‌تواند باعث رشد اقتصادی و ایجاد شغل در آن نواحی شود. همچنین، تعیین نرخ صفر مالیاتی برای بخشی از درآمدها می‌تواند را افراد تشویق کند تا در فعالیت‌هایی که دولت می‌خواهد ترویج دهد، مشارکت کنند، مانند سرمایه‌گذاری در بخش‌های مشخصی از اقتصاد یا انجام فعالیت‌های اجتماعی و خیریه. این اقدام می‌تواند به دولت کمک کند تا اهداف خاصی را در جامعه بهبود بخشد، مانند ترویج کارآفرینی، ایجاد شغل، توسعه بخش‌های مشخصی از اقتصاد یا ترویج فعالیت‌های محیط زیستی.

نرخ صفر مالیاتی برای کسب و کارهای مشغول در پلتفرمهای داخلی

 

با تعیین نرخ صفر مالیاتی، دولت به عنوان یک مشتری بزرگ برای خدمات و کالاهای مورد نیاز خود، تقاضای بالایی ایجاد می‌کند. این تقاضا می‌تواند سبب رشد و توسعه صنایع مختلف شود و ارزش افزوده و اشتغال را افزایش دهد. به عنوان مثال، با تعیین نرخ صفر مالیاتی برای کسب و کارهای اینترنتی مشغول به کار در سکوهای اینترنتی داخلی، دولت و سازمان امور مالیاتی می‌توانند افراد را ترغیب به استفاده از این سکوها (پلتفرمها) کنند و به نوعی به حمایت این سکوهای داخلی در راستای توسعه اقتصاد دیجیتال در کشور بپردازند.

مدت نرخ صفر مالیاتی کسب و کارهای اینترنتی

 

نرخ صفر تعیین شده برای فعالیت اشخاص حقیقی تا پایان سال ۱۴۰۲ در نظر گرفته شده است.

درآمد فعالان در سکوهای داخلی تا چه میزان مشمول نرخ صفر مالیاتی می‌گردد؟

 

بر اساس تبصره ماده ۱۰۰ قانون مالیاتهای مستقیم، سارمان امور مالیاتی کشور می‌تواند برخی از مشاغل یا گروه‌هایی از آنان را که میزان فروش کالا و خدمات سالانه آنها، حداکثر ۱۰ برابر معافیت موضوع ماده ۸۴ این قانون باشد از انجام برخی تکالیف معاف نموده و مالیاتشان را طبق مقررات خاصی تعیین و وصول نماید.
از آنجایی که برابر قانون بودجه سال ۱۴۰۲ کشور، معافیت موضوع ماده ۸۴ قانون مالیات های مستقیم سالانه ۱۲۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان است، با توجه به تبصره ماده ۱۰۰ قانون مذکور، درآمد کسب و کارهای اینترنتی فعال در سکوهای اینترنتی داخلی سالانه تا ۱.۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان مشمول نرخ صفر مالیاتی خواهد شد.

موارد مهم مالیاتی قانون بودجه سال ۱۴۰۲

در این نوشتار، ساویران به توضیح مختصر بعضی از مقررات‌مالیاتی قانون بودجه سال ۱۴۰۲ کل کشور می‌پردازد. در ادامه، درباره‌ هریک از این عناوین نوشتار مفصل‌تری تقدیم خواهد شد.

۱. نرخ صفر مالیاتی کسب و کارهای اینترنتی در سکوهای داخلی (پلتفرمهای داخلی‌)

به پشتیبانی از کسب و کارهای اینترنتی در قانون بودجه سال ۱۴۰۲ توجه خوبی شده است. بند د بخش ب تبصره ۶ قانون بودجه ۱۴۰۲ برای حمایت از درآمدزایی دیجیتال و تشویق فعالان مشاغل اینترنتی به استفاده از پلتفرمهای داخلی، کسب و کار اینترنتی افرادی را که از پلت‌فرمهای داخلی استفاده نمایند مشمول نرخ صفر مالیاتی اعلام نموده است.

۲. تکلیف کلیه صاحبان مشاغل پزشکی و حقوقی به استفاده از پایانه‌های فروشگاهی

الزام صاحبان حرفه و مشاغل پزشکی و پیراپزشکی، داروسازی و داروخانه‌ها، دامپزشکی و فروشندگان تجهیزات پزشکی، و نیز کسب و کارهای حقوقی از جمله وکالت، مشاوره حقوقی و خانواده به استفاده از پایانه‌های فروشگاهی یکی دیگر از مواردی بود که قانون بودجه سال ۱۴۰۲ کل کشور بدان توجه داشته است.
برابر بند ۲ بخش ط تبصره ۶ این قانون، در صورتی که اشخاص یادشده از اجرای این قانون خودداری و استنکاف ورزند برابر قانون پایانه‌های فروشگاهی با ایشان برخورد خواهد شد.

۳. کاهش نرخ مالیاتی اشخاص حقوقی

بنابر قانون بودجه سال ۱۴۰۲ کل کشور، نرخ مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی‌ای که در “فعالیتهای تولیدی” دارای پروانه بهره برداری می‌باشند ۷% کاهش می‌یابد. البته بر اساس بخش م تبصره ۶ قانون مذکور، این کاهش نرخ مالیاتی از ۲۵% به ۱۸%، فقط و فقط برای فعالیت‌های تولیدی مربوط به سال ۱۴۰۱ این اشخاص خواهد شد.

۴. مالیات خودروهای لوکس، بر اساس نرخ روز آن

تعیین نرخ مالیات خودروهای گران قیمت سواری یکی دیگر از مقررات قانون بودجه امسال است. بر اساس بخش س تبصره ۶ این قانون، خودروهای سواری در اختیار مالکان اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی که قیمت روز آنها بیش از ۳۰ میلیارد ریال باشد، نسبت به “مازاد” این مبلغ مشمول مالیات بر خودروی لوکس خواهند شد. نرخ مالیات بر خودروهای گران قیمت نیز ۱٪ می‌باشد.
ضمن آنکه نقل و انتقالات خودروهای مجلل پیش از تصفیه بدهی مالیاتی مربوط به این بند، ممنوع اعلام شده است.

۵. وضع مالیات سالانه خانه های لوکس (مجلل)

بنابر قانون بودجه سال ۱۴۰۲ کل کشور، این موارد سالانه مشمول مالیات به میزارن دو در هزار می‌شوند:
الف) باغ‌ویلاها(با احتساب عرصه و عیان آنها)
ب) خانه های مجلل و لوکس
ج) زمینهای فاقد اعیانی با کاربری مسکونی، تجاری و اداری
در همه موارد سه گانه‌ بالا که ارزش آن‌ها بیش از ۲۰ میلیارد تومان باشد مالیات خانه‌های لوکس و مجلل، نسبت به “مازاد” این مبلغ دریافت خواهد شد.
ضمنا توجه داشته باشید که همه اشخاص حقیقی و حقوقی مکلفند تا مالیات بر خانه‌های مجلل خود را تا بهمن سال ۱۴۰۲ پرداخت نمایند.

۶. معافیت مالیات حقوق سال ۱۴۰۲

در قانون بودجه سال ۱۴۰۲، سقف معافیت مالیاتی مالیات بر حقوق، ماهانه تا ۱۰ میلیون تومان (سالانه ۱۲۰ میلیون تومان) تعیین شده است و اشخاص با حقوق برابر و کمتر از این میزان از پرداخت مالیات بر حقوق معاف می‌باشند‌.
ساویران، آماده ارائه مشاوره مالیاتی، تنظیم اظهارنامه مالیاتی، تنظیم دفاعیه مالیاتی، وکالت در هیات حل اختلاف مالیاتی، وکالت در شورای عالی مالیاتی، وکالت در دعاوی مالیاتی، وکالت در دعاوی مالیاتی دیوان عدالت اداری، معرفی وکیل مالیاتی، مشاوره مالیات بر ارث ، مشاوره مالیات بر سکه ، مشاوره مالیات بر تراکنش‌های بانکی ، مشاوره مالیات بر درآمد اتفاقی و….می‌باشد.

دادستانی مالیاتی

داستانی مالیاتی در واقع یک نهاد انتظامی اداری در امور مالیاتی و وابسته به سازمان امور مالیاتی است که در قانون مالیاتهای مستقیم ایران پیش بینی شده است.
دادستان‌ کل مالیاتی عالی‌ترین مقام تعقیب و رسیدگی مالیاتی در ایران است. در این نوشتار به بیان صلاحیت و وظایف دادستانی مالیاتی می پردازیم.

وظایف دادستانی مالیاتی

عمده وظایف این سازمان، کشف تخلفات و تقصیرات ماموران و همچنین مودیان مالیاتی و سپس تعقیب مالیاتی آنها می‌باشد.

ماده ۲۶۴ قانون مالیاتهای مستقیم، وظایف دادستانی مالیاتی را اینگونه برشمرده است:

الف) این نهاد، تخلفات و تقصیرات ماموران، ممیزان و نمایندگان سازمان امور مالیاتی در هیات‌های حل اختلاف مالیاتی را کشف و سپس به آنها رسیدگی می‌نمایند.
به طور کل تخلف تمام کسانی که به نحوی در امر وصول مالیات مودیان دخالت دارند توسط این نهاد بررسی و رسیدگی می‌گردد.

ب) این سازمان در جهات اخلاقی و اعمال رفتار افراد مذکور در بند الف تحقیق می‌کند.

ج) یکی دیگر از وظایف این سازمان، که چندان جنبه انتظامی و قضایی ندارد، اعلام نظر در خصوص ترفیع گرفتن ماموران و نمایندگان سازمان امور‌ مالیاتی است.

د) و در نهایت دادستانی مالیاتی می‌تواند علیه مودیان و ماموران مالیاتی متخلف طبق چهارچوبی که قانون مالیاتهای مستقیم برای این نهاد در نظر گرفته شکایت نماید.

موارد رسیدگی دادستانی مالیاتی

اما دادستانی در چه هنگامی شروع به رسیدگی می‌نماید؟

طبق ماده ۲۶۵ قانون مالیاتهای مستقیم، دادستان مالیاتی و دادستانی انتظامی پس از وقوع موارد زیر می‌توانن. آغاز به تحقیق و رسیدگی نمایند:

الف) هنگامی که یک ذی‌نفع در خصوص عدم رعایت مقررات مندرج در قانون مالیاتهای مستقیم به این نهاد شکایتی ببرد.
این ذی‌نفع می‌تواند اشخاص حقیقی و حقوقی و حتی غیرمودی نیز باشد.

ب) هنگامی که مقامات و مراجع رسمی در خصوص تخلفات مالیاتی گزارشی به دادستانی مالیاتی تقدیم دارند.
این گزاشات می‌تواند زمینه لازم برای شروع تحقیقات و رسیدگی‌های دادستانی مالیاتی را فراهم نماید.

ج) هنگامی که پرونده‌ای از سوی وزیر امور اقتصاد و دارایی یا رئیس‌کل سازمان امور مالیاتی و یا از سوی هیات عالی انتظامی مالیاتی به این نهاد ارجاع شود.

د) و در نهایت هنگامی که خود دادستانی مالیاتی درباره تخلفات مالیاتی اشخاص نظر به پیگیری و تعقیب داشته باشد.

دولت در سالهای اخیر تلاش‌های بسیاری در جهت شناسایی مودیان جدید و جلوگیری از فرار مالیاتی به منظور جدایی از اقتصاد وابسته به نفت داشته است. قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مودیان در سال ۱۳۹۸ نیز یکی از تمهیداتی بود که در همین راستا به تصویب رسید.

یکی از مفاد این قانون آن است که مودیان می‌بایست به ازای هر یک از دستگاه‌های pos خود یک پرونده مالیاتی تشکیل دهند و دستگاه‌های کارت‌خوان خود را در سامانه سازمان امور مالیاتی ثبت نمایند.

در ادامه این مقرره، مودیان مالیاتی و صاحبان مشاغل می‌بایست اولا حسابهای تجاری خود را از حسابهای شخصی جدا و تفکیک نموده و ثانیا موظفند که حسابهای تجاری خود را به سازمان امور مالیاتی معرفی نمایند.

طبق مقرراتی که برای مبارزه با پولشویی وضع شده، تراکنش‌های حسابهای شخصی و تجاری با محدودیت‌هایی مواجه است که واریزی بیش از این سقف مقرر، از موجبات برانگیختن حساسیت سازمان امور مالیاتی و در نهایت فرار مالیاتی تلقی شدن این تراکنشها خواهد شد.

در واقع دولت، جهت تعیین میزان واقعی و قانونی مالیات مودیان، نیاز به اطلاعات دقیق در مورد میزان فعالیت اقتصادی فعالان اقتصادی دارد. این اطلاعات دقیق مالی از منابعی همچون مجوزهایی که بر اساس ماده ۳۰ قانون مالیات بر ارزش افزوده ‌به این سازمان برای رصد و بررسی حسابهای فعالان اقتصادی داده شد به دست می‌آید.

تفکیک حسابهای شخصی و تجاری این افراد، در نهایت به همین مسئله کمک خواهد نمود.

مالیات نقل و انتقال قطعی املاک

شرح و تحلیل ماده ۵۹ قانون مالیاتهای مستقیم

ماده ۵۹ قانون مالیاتهای مستقیم، تکلیف دو نوع مالیات را مشخص کرده است:
مالیات نقل و انتقال قطعی املاک و مالیات نقل و انتقال سرقفلی.

ادامه مطلب

شرح و تحلیل ماده ۵۷ قانون مالیات های مستقیم

 

ماده ۵۷ قانون مالیاتهای مستقیم در مورد مطالبه مالیات سالانه مستغلات از مودیان مالیاتی فرض قانونی خاصی را در نظر گرفته است.

شخص حقیقی که هیچگونه درآمد دیگری نداشته باشد، بر اساس ماده ۵۷ قانون مالیاتهای مستقیم، از مالیات نسبت به درآمد سالانه مستغلات تحت شرایط خاصی معافیت پیدا می‌کند.

در این نوشتار به شرح و تحلیل ماده ۵۷ قانون مالیاتهای مستقیم می پردازیم و چگونگی معافیت مالیاتی سالانه مستغلات و شرایط آن را بر اساس ماده ۵۷ قانون مالیاتهای مستقیم مورد بررسی قرار می دهیم.

ادامه مطلب

شرح و تحلیل ماده ۵۵ قانون مالیات‌های مستقیم

میزان مالیات بر اجاره برای مالکانی که خودشان مستاجر هستند
در ادامه شرح و تحلیل مواد قانون مالیات‌های مستقیم در باب مالیات بر درآمد در این نوشتار به شرح و تحلیل ماده ۵۵ قانون مالیات های مستقیم می پردازم.

ادامه مطلب

شرح و تحلیل ماده ۵۴ قانون مالیات‌های مستقیم

ماده ۵۴ قانون مالیات‌های مستقیم  در مورد مالیات بر اجاره املاک از جمله موادی است که در سال ۱۳۹۴ و طی اصلاحات آن سال به قانون مالیات‌های مستقیم اضافه شد و از ابتدای سال ۱۳۹۵ اجرایی گردید.

پیش از این اصلاحات، ماخذ محاسبه درآمد مشمول مالیات اجاره املاک اول بر اساس مال‌الاجاره قید شده در سند رسمی اجاره و بعد از آن ارزش اجاری‌ای مشخص می‌شد که توسط کمیسیون تقویم املاک موضوع ماده ۶۴ قانون مالیات‌های مستقیم تعیین گردیده‌بود.

مالیات بر اجاره و اصلاحات جدید آن

در اصلاحات جدید این ماده، آنچه که مبنای تشخیص مالیات قرار می‌گیرد در وهله اول اجاره‌‌بهایی است که در قرارداد اجاره تعیین میگردد.

حال اگر از ارائه قرارداد اجاره خودداری بشود یا اجاره‌بهای معین شده از ۸۰٪ ارزش جدول املاک مشابه کمتر باشد و یا اصلا قرارداد اجاره‌ای وجود نداشته باشد مبنای تشخیص مالیات بر اجاره را بر اساس جدول اجاره املاک مشابه معین خواهند کرد.

پرداخت مالیات اجاره بر عهده چه کسی است؟

در نظر داشته باشید این نوع خراج از اجاره دهنده ملک اخذ می‌گردد، حتی اگر خودش قبلا ملک را از فرد دیگری اجاره کرده باشد.

البته در این صورت درآمد مشمول مالیات وی را از مابه التفاوت اجاره‌ی دریافتی و اجاره‌ی پرداختی او اخذ می‌نمایند.

تبصره اول این ماده بیان داشته که اگر مستاجر از نهادهای دولتی باشد فقط و فقط اجاره‌بهای پرداختی او (به هر مبلغی که باشد) مبنای محاسبه مالیات قرار می‌گیرد.

ماده ۵۴ مکرر قانون مالیات‌های مستقیم و ماده‌ واحده قانون اصلاح موادی از قانون مالیاتهای مستقیم که ماده ۵۴ این قانون را اصلاح نموده بر خانه‌های موجود در شهرهای با بیش از صدهزار نفر جمعیت که به استناد به سامانه ملی املاک و اسکان کشور بیشتر از ۱۲۰ روز ساکن یا کاربر نداشته باشند مالیات بر خانه‌های خالی اخذ می‌نماید.

این ماده و شرح آن را به این دلیل در این نوشتار بیان داشتیم که نرخ‌های مالیات بر خانه‌های خالی مضربی از نرخ‌های مالیات بر درآمد اجاره این املاک است.

توجه داشته باشید که مبنای خالی بودن مستغلات، اطلاعات سامانه املاک و اسکان کشور می‌باشد و سازمان امور مالیاتی نمی‌تواند از ملکی که در سامانه املاک و اسکان به عنوان خانه‌ی خالی ثبت نشده مالیات بر خانه‌های خالی اخذ نماید‌. حتی اگر آن خانه خالی باشد!

همچنین ملاک سازمان امور مالیاتی برای تشخیص شهرهای بیش از یکصدهزار نفر جمعیت، آمارِ مرکز آمار ایران می‌باشد.

مالیات بر خانه‌های خالی

بر اساس این ماده واحده در سال اول از خانه‌های خالی معادل شش برابر مالیات بر درآمد اجاره، در سال دوم معادل دوازده برابر آن و از سال سوم به بعد معادل هجده برابر آن مالیات اخذ می‌گردد.

خوب بود که به مالک پیش از ۱۲۰ روز مقرر در این ماده واحده تذکر داده می‌شد که‌ به‌علت آنکه واحد خالی دارد در صورت ادامه‌ی این وضعیت طی روزهای آتی مشمول مالیاتی چندبرابر مالیات بر اجاره‌ی آن واحد خواهد شد.

یک نظام مالیاتی مردم‌مدار که در صدد جلب اعتماد و رضایت مردم است در واقع راهنمایی‌های مالیاتی و هشدارهای مالیاتی لازم را به موقع به مردم ارائه می دهد.

نکته: مالیات بر درآمد اجاره املاک با مالیات بر درآمدی که مستاجر از ملک مورد اجاره کسب می‌کند نباید اشتباه گرفته شود، چرا که پرداخت مالیات بر اجاره برعهده‌ی موجر(مالک) می‌باشد که از طریق اجاره دادن ملک درآمدی کسب نموده و مالیات بر درآمد مستاجر از عین مستاجره(مانند مستاجرین املاک تجاری) تحت عنوان مالیات بر درآمد مشاغل در قانون مالیات‌های مستقیم بیان شده و پرداخت آن برعهده‌ی کسی است که از اشتغال به آن شغل کسب درآمد می‌کند (مستاجر) است.